Alçak Gerilim Dağıtım Şebekeleri
Alçak gerilim dağıtım şebekeleri, elektrik enerjisinin üretim santrallerinden tüketicilere ulaştırılması için kullanılan şebekelerin son aşamasını oluşturur. 1 Volt ile 1000 Volt (1kV) arası gerilime sahip olan alçak gerilim şebekelerdir. Bu şebekeler, dağıtım trafolarından elektrik tüketicilerine (abone) kadar olan elektrik hatlarından oluşur. Alçak gerilimler yalıtımı ve korunması kolay olduğu için abonelere yakın kısımlarda kurulur .Alçak gerilim dağıtım şebekeleri genellikle radyal (dal budak) ya da kapalı (ağ, ring ya da gözlü) şekildedir.
Radyal (dal budak) şebeke trafo merkezinden çıkarak başka herhangi bir besleme noktasına bağlı olmadan doğrudan şebeke bölgesine geçer. Bu şekildeki şebekelerde arıza durumunda tüm bölge elektriksiz kalır. Kapalı (ağ, ring ya da gözlü) şebeke ise trafo merkezinden çıkarak başka bir trafo merkezine bağlanır. Bu şekildeki şebekelerde arıza durumunda alternatif besleme yolu sağlanabilir. Alçak gerilim dağıtım şebekelerinde kullanılan gerilim seviyeleri ülkelere göre değişiklik gösterebilir.
Ülkemizde konutlarda günlük hayatta kullandığımız enerjinin gerilimi 220V, sanayide kullanılan üç fazlı alternatif akımın gerilimi ise 380V'tur . Elektrikli cihazlar da bu gerilim seviyesinde kullanılacak şekilde üretilirler . Elektronik cihazlar ise genellikle doğru akımla ve daha düşük gerilim seviyesinde çalışırlar. Bu yüzden bu cihazlarda şebeke voltajını doğru akıma çeviren ve gerilimini azaltan adaptörler kullanılır.Alçak gerilim dağıtım şebekelerinde koruma önlemleri almak çok önemlidir.
Alçak gerilim şebeke tipleri uluslararası yönetmenliklere göre üç çeşit olarak tanımlanmıştır. Bunlar; TN Sistemler (TN Tipi Şebeke), TT Sistemler (TT Tipi Şebeke) ve IT Sistemler (IT Tipi Şebeke) şeklinde ayrılır. Şebeke tiplerine göre koruma önlemleri de farklılık gösterir. TN sisteminde koruma önlemi olarak sıfırlama adlı önlem kullanılır. Sıfırlama, herhangi bir yalıtım hatasında elektrik devresinde yer alan akım koruma aygıtlarının açılmasını sağlamak için gerilim altında bulunmayan iletkenlerin sıfır iletkenine veya bir koruma iletkenine bağlanmasıdır.